#hetverhaalvanMarina
We moeten stoppen met perfect willen zijn
Marina maakt zich hard voor het doorbreken van het taboe op mentale problemen. Ze geeft aan dat er moed voor nodig is om daar open over te zijn. Door wat haar broertje overkwam leerde ze hoe moeilijk het is om uit de psychische zorg te komen als je er eenmaal in zit. Marina richtte daarom stichting Braive op, waarmee ze trainingen aan jongeren geeft om ze mentaal veerkrachtiger te maken.
Mijn broertje Alexander deed aan topsport als kunstschaatser, maar koos ervoor om daarmee te stoppen en economie te gaan studeren. Dat viel hem zwaar. Hij ging van een strak topsportregime naar een studie volgen die niet bij hem paste. Hij voelde de druk om een studie te kiezen die ‘goed voor zijn toekomst’ zou zijn. En die moest hij voltooien. Hierdoor kon mijn broertje niet meer volledig zichzelf zijn en verloor hij de connectie met zichzelf.
Na anderhalf jaar stopt Alexander met studeren, waarna het steeds slechter en slechter gaat. Hij krijgt psychoses en belandt in een GGZ-instelling. Ik zocht hem elke dag op. Het was heel pijnlijk hem zo te zien. In totaal is hij ruim twee jaar opgenomen geweest. In die tijd zag ik hem aftakelen, zijn dagen hadden geen ritme meer, ’s nachts sliep hij nauwelijks. Ondanks zijn positieve houding en wil om door te zetten kon hij deze strijd in zijn eentje niet langer aan en stapte hij in 2018 uit het leven.
Dapper
Ik heb stichting Braive opgericht om te zorgen dat wat met mijn broertje is gebeurd, andere jongeren zoveel mogelijk bespaard kan blijven. Hij heeft mij doen inzien hoe moeilijk het is om uit de psychische zorg te komen en (weer) op eigen benen te staan. Eigenlijk wist ik allang dat ik iets voor jongeren wilde doen. Toen ik vijftien was zei ik, geïnspireerd door een project dat de hele sfeer op school verbeterde: “Als ik groot ben, ga ik ook zoiets doen voor jongeren”. De helft van de jongeren met psychische klachten ervaart het als een taboe om erover te praten. Het kost moed om open te zijn over mentale problemen. Met Braive, dat staat voor een combinatie van brains (hersenen) en brave (dapper), hoop ik jongeren te inspireren door ze meer te leren over mentale gezondheid, zelfliefde, gezonde stress en hoe je anderen kunt helpen.
Instagramleven
Jongeren van nu zijn extra vatbaar voor mentale problemen. Er is veel druk om van jongs af aan te presteren. En jongeren van nu niksen zelden. Om te ontspannen, kijken veel jongeren Netflix of zitten ze op sociale media, waar ze juist worden geconfronteerd met de verwachting een Instagramwaardig leven te leiden. Maar als het niet lukt aan al die verwachtingen te voldoen en er geen ruimte is om die kwetsbaarheden te delen, dan gaat het schuren.
Vroeger leefde ik ook een Instagramleven. Alles leek me mee te zitten. Ik reisde veel, ging naar feestjes, woonde een half jaar in New York voor een marketingstage. Ik had een leuke vriend en een mooi huis. Het gebeurde regelmatig dat mensen tegen me zeiden: “Je hebt zo’n perfect leven, ik zou willen dat ik jou was!”. Ik schrok daarvan, want in die periode voelde ik me namelijk hartstikke ongelukkig. Pas toen ik in een burn-out terechtkwam, realiseerde ik me: ik creëer al jaren een bepaald (online) imago van mezelf dat helemaal niet klopt.
Kantelpunt
Ik ben het niet gewend mezelf te uiten, als kind was ik dat al niet. Mijn ouders worstelden al genoeg, voor mijn gevoel was er geen ruimte voor mijn problemen. Na het overlijden van mijn broertje belandde ik door deze oude patronen zelf in een depressie. Uit bed komen of een glas water drinken kostte me de grootst mogelijke moeite. Eigenlijk zag ik het nut van het leven niet meer. Een ayahuasca-ceremonie bleek mijn redding, dat is een ritueel met een plantmedicijn uit de Amazone dat je bewustzijn kan vergroten. Tijdens deze sessie zag ik mijn broertje als levensecht en heb ik hem alles kunnen vragen wat ik wilde. Hij zei: “Marina, het was mijn tijd. Maar voor jou is er nog een groter plan. Volg je hart, je weet allang wat je doel is.”
Normaal vertel ik dit niet zo snel, omdat ik niet denk dat ayahuasca voor iedereen geschikt is. Maar na die ervaring ben ik er alles aan gaan doen om beter te worden. Ik had een hele checklist: elke dag om dezelfde tijd opstaan, douchen, aankleden, zelf eten maken, even naar buiten. Zo ben ik langzaam uit mijn depressie gekrabbeld. Toen ik me weer beter voelde, wist ik wat ik moest doen. Dat is waar Braive begon.
Kwetsbaarheid
Braive wil jongeren inspireren en empoweren om mentaal veerkrachtig te worden. Ik had al ervaring met het opbouwen van een start-up, maar omdat ik geen zorgachtergrond heb, heb ik het inhoudelijke programma met experts uit het veld ontwikkeld. Aan de hand van oefeningen leren jongeren symptomen van mentale problemen te herkennen en wat ze daarmee moeten doen, hoe ze om moeten gaan met tegenspoed en hoe ze hun eigen kracht kunnen gaan inzien. Daarmee gaat het verder dan weerbaarheidstrainingen, die zijn er vaak op gericht om assertiviteit te versterken en met name pesten te voorkomen.
De trainingen worden gegeven door een team van professionele coaches. Onze eerste projecten konden door de coronacrisis niet doorgaan. Terwijl ik denk dat juist nu deze trainingen essentieel zijn voor jongeren. Als je jong bent, leef je met veel onzekerheden en vragen: wie ben ik? Wat vind ik belangrijk? Wat vinden mijn vrienden van me? Met Corona is daar nog een fundamentele onzekerheid bij gekomen. Het is belangrijk om erover te leren praten en dat op een veilige plek te kunnen doen. Ik hoop dat Braive eraan kan bijdragen dat een beweging van jongeren zegt: “het is sterk om je kwetsbare kant te laten zien en te delen dat je ergens onzeker of verdrietig over bent”.
Ik ben er heel trots op dat ikzelf het roer heb kunnen omgooien en voor het eerst in mijn leven mijn vrienden openlijk heb verteld over mijn jeugd en mijn broertje. Mijn vriendschappen zijn sterker geworden, want toen ik het gesprek aanging gebeurde er iets magisch. Doordat mijn vrienden niet meer alleen het perfecte plaatje zagen, voelden ze zich veiliger om óók hun kwetsbaarheden te delen.
Een vak op school
Mijn droom is dat er een verplicht vak in het curriculum komt om jezelf beter te leren kennen, je emoties, gedachten en gedrag te kunnen plaatsen en empathisch vermogen te trainen. Vrijwel alle jongeren die ik erover spreek zeggen hier behoefte aan te hebben.
Op ons Instagram-account inspireren wij jongeren te denken: het is oké als het even wat minder gaat. Laatst plaatste één van de Braive jongeren: “Je moet zoveel mogelijk schijt hebben aan wat iedereen over je denkt en doen en laten waar je zin in hebt”. Lekker Amsterdams, maar ik denk dat veel jongeren daar nog wat van kunnen leren.
Check de website van Braive voor meer info over deze fantastische stichting.
Wil jij net als Marina ook (anoniem) jouw verhaal delen? Dat zou fantastisch zijn! Lees meer over #deeljouwverhaal
Het verhaal is gebaseerd op een artikel wat verschenen is op de website van Het Parool en in overleg met stichting Braive geplaatst.
Recente reacties